خُُــ♡ـــدایــــــــــا
پس از سفـــــرهای بسیار و
عبـــــور از فراز و فرود
امــــــــــواج این دریـــــای تـــــوفان خیز،
بر آنم ڪه در ڪنار تو لنـــ⚓️ــگر افڪــــــــــنم
بـــــادبــــــــــان برچـینم .
پـــــارو وانهم .
سڪان رها ڪنم
به خلوت لنگر گاهــــــــــــــــــــت در آیم و
در ڪنارت پهلو گیرم
آغوشت را باز یــــــــــــــــــــابم :
استــــــــــــــــــــواری اّمــــــــــــــــــــنِ زمیـــــن را
زیر پای خــــــــــورشید .
درباره این سایت